‘ตาที่สาม’

64 นาที / ไทย / 2556

ความคิดแรกก็คือ : โอ้ นี่มันถ่ายสวยมากๆ เลยนี่  ละเมียดละไมทุกเฟรมที่มองผ่านสายตาแห่งความรักและเห็นหัวอกกัน  และแล้วเมื่อเจ้าหมาน้อยขึ้นจากทะเลมาพาเหรดลักษณะชุบโคลนช็อคโกแลตครึ่งตัวของมันบนชายหาด  หัวใจของเราก็ตกเป็นของมัน  เราอยู่ที่มาบตาพุดกับเจ้าหมาน้อย  ยามที่บ้านอยู่อาศัยของมันกำลังถูกลบล้างไปโดยโครงการท่าเรือยักษ์เมกาโปรเจ็คต์

สิ่งที่น่าอัศจรรย์คือ – อย่างที่เขาบอกเราไว้ในชื่อของหนังว่า ‘ตาที่สาม’ (แต่ถ้าหนังจะชื่อว่า ‘ผู้เฒ่ากับทะเล’ เหมือนหนังสือของเฮมมิงเวย์ ก็คงได้ๆ) – ภาพยนตร์นี้เป็นมุมมองของชาวประมงตาบอดที่กำลังถูกรุกรานโดยพลังโลกาวินาศ  ที่มุ่งหมายจะลบล้างการมีตัวตนอยู่ของเขา  ความงดงามในการสัมผัสหนทางแห่งชีวิตของเขาช่างไม่ธรรมดา  ไร้คำบรรยาย  วิธีที่เขาคลี่แห  แก้ปม  คอยทำตนให้เป็นประโยชน์  ปล่อยแห  ดึงแหขึ้นมา  และแกะปลาตัวน้อยๆ ออกมาจากแหได้อย่างอ่อนโยน  เขารู้ว่าปลาชนิดใดหายไปบ้าง  เพราะเขาไม่ได้สัมผัสมันด้วยมือ  เขาไม่ได้ลิ้มรสชาติของมันมานานแล้ว

ความพิการทางสายตาถูกแปลออกมาเป็นภาพที่เกือบขาวดำ  ยกเว้นแต่สีเขียวของน้ำทะเลอ่าวไทย  การเล่าเรื่องด้วยมุมมองของคนตาบอดนั้นไปสุดๆ ด้วยของจริงจากกล้องที่ติดบนหัวของลุง  ขณะที่แกดำน้ำลงไปใต้เรือ  เพื่อที่จะอุดรูรั่วด้วยการสัมผัสอย่างเดียว  ความวุ่นวายในหมู่บ้าน  การประท้วง  การเมือง  ทุกสิ่งทุกอย่างไม่รอดจากความรับรู้ของชายตาบอด  เขาใช้ชีวิตวิถีโบราณของเขาไปแต่ละวัน  โดยไม่มีใครคิดที่จะถามความเห็นของเขา  เราเฝ้าสังเกตการณ์ศึกนี้กับลุง  ไม่ใช่ที่แนวหน้าแห่งการปะทะระหว่างมนุษย์  แต่ที่แนวหน้าแห่งชีวิตเลยทีเดียว  (อลิศกินเห็ด)

กำกับ : อุณาโลม จันทร์รุ่งมณีกุล และ ฐิติพันธ์ บำรุงวงศ์

เขียนบท : อุณาโลม จันทร์รุ่งมณีกุล

กำกับภาพ : สุกฤต ภูมิศรีจันทร์ และ ดลวรรฒ สุนสุข

ตัดต่อ : ฐิติพันธ์ บำรุงวงศ์

เสียง : ดลวรรฒ สุนสุข และ อนิวัฏ แผ่นดินทอง

โปรดิวซ์ : อุณาโลม จันทร์รุ่งมณีกุล

+++++++++++++++++++++++

พิธีกรรมกร

ไทย, สารคดี, 15 นาที

วิดีโอสารคดีคาบเกี่ยวกับวิดีโอทดลอง สร้างความหมายด้วยภาพและเสียงของตัวมันเอง ไม่อาจเรียกมันว่าหนังสั้น  ถึงแม้ว่ามันดูจะมีเรื่องราวในลักษณะจางๆ  ดูเป็นไดอารี่บันทึกด้วยภาพกับเสียงแทนการเขียนตัวหนังสือบนสมุดเล่มมากกว่า โดยจับแก่นหรือแกนของมันไว้ มันเป็นสิ่งที่รู้สึกต่อประเทศไทย ต่อคนประชาชนที่ถูกมอมเมาด้วยสิ่งที่เรียกว่าความดีเหมือนพลุที่ส่งสว่างเพียงชั่วครู เหมือนงานเลี้ยงที่มีวันจบลง

กำกับ / ถ่ายทำ / ตัดต่อ : ชนสรณ์ ชัยกิตติภรณ์