เสียงจากความเงียบ
53 นาที, อิตาลี, 2561 – ภาษาอิตาเลียน บรรยายอังกฤษ
ไม่นานจากช็อตแรกที่ตาแก่เดินขึ้นเขาไปสู่หอคอยโบราณบนยอดเนิน ในหุบเขาที่คนหยิบมือหนึ่งได้เข้าไปก่อตั้งสำนักฤาษีอยู่ใจกลางอิตาลี เราก็รู้ว่าหนังเรื่องนี้ไม่ใช่สารคดีธรรมดา แต่เป็นการหลุดพ้น
เสียงของความเงียบเหล่านี้ คือเสียงที่ไม่เปล่งออกมายกเว้นว่ามีเรื่องที่คุ้มค่าพอที่จะเล่า ทุกการสื่อสารของท่านเหล่านี้จึงเป็นเสมือนการแสดงความรักต่อเรา ฤาษีบางคนเป็นพระและแม่ชี (คัทธอลิค) แต่คนแบบอื่นๆ ก็มี ทั้งฮิปปี้แก่ๆ ศิลปิน และสาธุฮินดู (ชาวอิตาเลียน) ห่มสีส้ม ผู้บูชาลำธารสายน้อยราวกับกำลังสวดมนต์อยู่ริมฝั่งแม่คงคา
และในเมื่อหนังไม่มีบรรยายไทย (มีแต่ซับไตเติ้ลอังกฤษที่อ่านง่าย) ขอยกคำพูดของเสียงจากความเงียบบางส่วนมาตรงนี้ :
“ผมสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง – แฟนสาว. บ้าน และเพื่อนฝูง เพราะว่าผมเริ่มเห็นชีวิตจากมุมมองที่แตกต่าง”
“หินเหล่านี้เพรียกหาผม เชื้อเชิญให้ผมหวนกลับมา มันบอกผมว่า ชีวิตไม่ได้มีไว้อธิบายหรือให้เอาชนะ ชีวิตมีอยู่ให้เรายอมรับด้วยความรัก และเล่าขานส่งต่อกัน”
“เราสามารถเป็นพาหนะสำหรับสิ่งที่งดงาม ดอกไม้พูดกับทุกคนเพราะว่ามันสวยงาม และมันสวยงามเพราะว่ามันสื่อสารกับทุกคน โดยไร้คำพูด”
โดดเดี่ยว VS เดียวดาย : “การเดินทางสู่ความเงียบแห่งความโดดเดี่ยวนั้นไม่ใช่การหลบหนีความเป็นจริง มันคือการกลับเข้าไปในหัวใจของตัวเอง… ความโดดเดี่ยวคือที่บ่มเพาะเราให้เป็นคนเต็มตัว ถ้าคุณไม่เข้าสู่ความโดดเดี่ยวและความเงียบ สู่การตั้งคำถามความปรารถนาของคุณ… การโหยหาสิ่งที่เป็นอมตะนิรันดร์ คุณก็เสี่ยงที่จะกลายเป็นคนที่ประกอบขึ้นมาโดยคนอื่นๆ สุดท้ายคือคนอมทุกข์”
“ไม่กี่ปีก่อนนี้ มีคนมาสร้างรีสอร์ทแถวนี้ ก็มีเพลงดัง… สิ่งที่ช่วยให้ผมเอาชนะตนเองได้ก็คือหุบเขาแห่งนี้ ภูผาไม่โยนก้อนหินใส่รถที่เปิดเพลงดังลั่น คือมันให้ความรู้สึกที่ปล่อยวาง”
และสุดท้าย
“ระหว่างคำพูดหนึ่งและอีกคำพูดหนึ่ง จะเกิดช่องว่าง,” ท่านสาธุห่มส้มว่า พลางนิ่ง ปล่อยให้ควันธูปลอยผ่านไปอย่างสงบ “ตรงนั้นแหละที่มันจะบานออกมาดังดอกไม้ที่บานอย่างถาวร มันเหมือนได้เข้าไปอยู่ในบ่อน้ำผุดที่ไม่มีวันเหือดแห้ง ที่ตรงนั้นที่อตมัน (พรหมจิต) เบ่งบานอยู่เสมอ เราได้ยินเสียงน้ำพุนั้นที่ผุดออกมาตลอดเวลา มันไหลผ่านตัวคุณและขณะเดียวกันก็กำลังผุดออกมาจากหัวใจของคุณ” (อลิศกินเห็ด)
ผู้กำกับ : อเล็ซซานโดร เซดิตา และ จอชัว วาห์เลน
ฉายร่วมกับหนังสั้น
‘ศูนย์ซ่อมบำรุงรถไฟฟ้า BTS สายสุขุมวิท’
ออสเตรเลีย, 4 นาที, ไม่มีคำพูด
ผู้กำกับ : ชาร์ลี ฟรีดแมน
หนังสั้น 4 นาที เทคเดียวอันไร้คำพูดเรื่องนี้ พูดเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์และความงดงามมากกว่าหนังยาวหลายเรื่องรวมกันเสียอีก ตำรวจหญิงร่างบางนางเอกของเรื่องต้องเข็นรถหลายคันในที่จอดรถมหึมา เพื่อหาทางออกให้แก่รถของตัวเอง เธอก้มหน้าก้มตาทำสิ่งที่จำเป็นโดยใช้วิจารณญาณ โดยไม่ท้อแท้หรือเสียอารมณ์เสียแรง เหงื่อไม่แตก เครื่องแบบพิสุทธิ์ไม่ยับหรือเปรอะเปื้อนแม้แต่น้อย เธอคือยอดมนุษย์สุดงดงาม (อลิศกินเห็ด)
วัน | เวลา |
---|---|
Thu 28 Nov | 19:00 |